Yeliz'in yanındaydım...İkinci kızları geliyordu. İkinci bebeklerin gelişleri daha bi sakin oluyor. Ameliyata kadar babamız ortalarda yoktu, evde ablamızla kalmayı tercih etmişti :) Beren'nin deyimiyle ! Yeliz & Mehmet benim arkadaşlarım.Beren'de tabiri yerindeyse elime doğmuştur. Kardeşi Miray'ı da birlikte karşıladık...
Fotoğrafları düzenleme aşamasında tekrar o güne geri gittim...Yeliz çok mutluydu...Çok huzurlu ve sakin bir gündü... Fotoğraflarda Yeliz' in yeni bir bebeği ne kadar özlediği, gözlerinin içindeki ışıltıdan anlaşılıyor..
Arkadaşım! sen ne kadar güzel gülüyorsun öyle :)
Sevgiler
Damla
